Op veler
verzoek: meer kleur in het kwartierstaat-album. Maar dan wel op een
‘gedistingeerde’ manier, met rustige, ‘gedempte’ tinten.
Met deze opdracht ging designer
Nicole Hinrichs
aan de slag, en het resultaat mag er werkelijk zijn: 7 prachtige
dessinvellen, die heel mooi te combineren zijn met het nieuwe
cardstockpapier.
Rood/groen
Uitgaande van
de 2 donkere, grijsgetinte groene en 1 rode cardstockkleuren ontwierp
Nicole er respectievelijk 5 lichte en 2 donkere, enigszins grijsgetinte
dessinvellen bij, die qua tekening overeenkomen met de dessins van de
eerste serie dessinvellen (A t/m N - klik hier om te bekijken/bestellen). Op die manier vormt het nieuwe
papier in het album een harmonisch geheel met het reeds bestaande
A3-vellen.
Uiteraard
laten de 7 + 3 nieuwe vellen zich onderling prachtig combineren. Het
donkerrode en donkergroene dessinvel zowel met de bijbehorende
cardstockvellen, als met de lichtere dessinvellen. Overigens heeft
Nicole bewust gekozen voor aanzienlijk meer combinatiemogelijkheden
in de groene sfeer, omdat deze kleur per definitie meer rust
uitstraalt en ‘neutraler’ is dan rood. Bovendien zou de
rood/grijs kleur té roze worden wanneer hij lichter van tint gemaakt
wordt. Licht grijs/groen harmonieert wel in het album, licht roze
beslist niet.
Een aantal
kleurcombinaties laten we op deze pagina’s zien, maar er zijn nog
veel meer mogelijkheden, zelfs met de vorige papierlijn A t/m N. En
dat geldt dan zowel voor de combinatie cardstockvel-dessinvel als
voor cardstockvel-cardstockvel als dessinvel-dessinvel. Overigens
kunt u zelf kiezen welke kant van het dessinvel bovenaan komt te
liggen. Ook afwisseling hierin komt het totaalbeeld van het
(kwartierstaat)album ten goede. Klik hier om het bovenstaande papier te bekijken/bestellen.
Tekst op
dessinpapier
In dit
artikel introduceren we nog iets nieuws als het om dessinpapier gaat.
Wellicht heeft u het zelf al gemerkt, dat wanneer u uitgetypte tekst
op de lay-out wilt plakken het witte achtergrondpapier erg ‘hard’
en contrasterend afsteekt tegen het gekleurde cardstock- of
dessinpapier. Met name bij de donkere tinten is dat het geval,
waardoor het vak met de getypte tekst algauw meer aandacht trekt dan
de foto of afbeelding ernaast en dat is beslist niet de bedoeling.
Hetzelfde geldt overigens bij kopieën van akten, oude brieven of
knipsels die op wit papier gekopieerd zijn.
Papicolor
Een eerste
manier om deze witte ‘gaten’ op de lay-out te voorkomen is de
tekst niet op normaal wit, maar op (licht) getint papier uit te
printen. Op de lay-outs in dit artikel ziet u daar voorbeelden van.
Kies wel voor een kleur papier, die wat ‘toon’ betreft past bij
het de rest van de lay-out en met name bij de kleur van het A3
achtergrondpapier. De in de hobbybranche bekende papierfirma
‘Papicolor’ brengt onder de naam ‘PapiPrint’ een heel mooie
serie A4 printpapier uit in 3 verschillende diktes: 100 grams
(papier), 170 grams (karton) en 220 grams (board), geschikt voor
zowel inkjet- als laserprinter. Voor ons doel is de PapiPrint
Unicolors 170 grams uitvoering het meest geschikt. Het A4 papier is
in 35 verschillende kleuren leverbaar, waarvan 28 in lichte tinten en
wordt in pakjes van 6 vellen (prijs € 2,65) geleverd. Te koop bij
(papier)hobbywinkels, kantoorboekhandels en sommige
warenhuizen/ketens.
Een tweede
manier is de tekst (linksboven) of zelfs lijnafbeeldingen (linksonder) op licht dessinpapier
te printen. Voor een harmonisch resultaat is het dan belangrijk, dat
de kleur van het te beprinten papier verwant is aan de kleur van het
achtergrondvel en dat geldt zowel bij cardstock- als bij
dessinpapier. Zorg voor voldoende contrast, maar ook weer niet te
veel. Vaak is het mooi het papier met de tekst erop te matten op een
nog donkerder kleur dan het achtergrondpapier, zodat het tekst vel
een soort omlijsting (van 2 tot 4 mm breedte) krijgt, waardoor het
geheel minder ‘hard’ tegen de achtergrond afsteekt. Een ander
voordeel van zo’n mat is dat veel duidelijker wordt wie bij wat
hoort – zie de lay-outs op pagina 14/15.
Printen
Als u op het
effen gekleurde Papicolor Original papier print, gebruik dan altijd
de 170 grams uitvoering. Deze blijft tijdens het matten en inplakken
mooi vlak. Voer het wat zwaardere papier zo mogelijk met de hand in;
meestal kan dat aan de achterkant van de printer. Dat met de hand
invoeren geldt zeker voor dessinpapier, dat nog iets zwaarder is. U
dient echter het A3 papier eerst precies doormidden te snijden tot 2
A4-vellen.
Het spreekt
voor zich dat er voor een licht gekleurd dessinpapier gekozen wordt,
zodat teksten goed leesbaar blijven. Let er wel op, dat de tekening
in het dessin niet al te krachtig is, want dat komt de leesbaarheid
niet ten goede. Om die reden kan het voorkomen, dat sommige plekken
van het dessinpapier minder goed bruikbaar zijn. In zo’n geval is
het verstandig de betreffende tekst eerst op normaal wit papier uit
te printen en dat vel vervolgens op of naast het dessinvel te leggen.
U ziet dan precies waar de tekst straks geprint wordt en kunt u hem
zonodig op een andere plek printen. Verplaats de tekst dan op de
computer of kopieer de tekst op het dessinpapier op een
kopieerapparaat. Leg in het laatste geval het witte vel met de tekst
naar beneden zodanig op de glasplaat, dat hij tijdens het kopiëren
precies op de juiste plek op het dessinvel terecht komt. Maak eerst
een proefje op een ‘nep’-dessinvel. Staat de tekst niet op de
juiste plek, dan het witte vel op de glasplaat verschuiven. Het lijkt
allemaal wat omslachtig, maar het is wel de moeite waard.
Probeer, om
het dessinpapier te sparen, zoveel mogelijk tekstblokken op één
A4-vel te zetten. Dit kan direct op de computer, maar ook door eerst
de op wit papier uitgeprinte teksten ruim uit te knippen en
vervolgens onder/naast elkaar op een wit A4-vel te plakken, om daarna
dat A4-vel op dessinpapier te kopiëren.
Verre
voorouders op nieuw papier
Door Wim
Kros
Met behulp
van o.a. akten en aantekeningen uit kerkarchieven die op Zoekakten.nl
op internet te vinden zijn, bestaat de mogelijkheid voorouders tot
eeuwen terug in de tijd 'op te sporen'. Maar met een
beetje geluk kan het je ook zomaar ‘in de schoot geworpen worden’.
Zo kreeg ik bijna vanuit het niets en totaal onverwachts van een
andere stamboomonderzoeker de gegevens van een familietak die tot
circa 1550 terugging.
Hagedoorn
Natuurlijk
moest ik dat ‘geluk’ wel een beetje helpen en dat ging als volgt.
Mijn overgrootmoeder Helena Hagedoorn trouwde in 1880 in Den Haag met
P.A.J. Kros.
Ze kregen samen 4 kinderen en dat was zo’n beetje
alles wat ik van haar wist. Tijdens het begin van mijn zoektocht zo’n
2 jaar geleden kwam ik op de site StamboomForum.nl terecht. Verolgens
geklikt op het oranje gekleurde ‘wie (onder)zoekt wie’ in de
tekst op het eerste scherm; daarna op het oranje ‘doorzoeken’ op
het tweede scherm en vervolgens op het derde scherm mijn familienaam
ingevuld en op ‘zoeken’ geklikt.
In het
volgende scherm (zie hierboven links) stonden de namen van 4 andere
stamboomforumgebruikers, die de naam ‘Kros’ eveneens
onderzochten. (Interessant op dit scherm is ook het hoofdstukje
‘Resultaten andere sites’, maar dit terzijde). Bovenaan stond
H.(Harrie) A. Hagedoorn, een naamgenoot van mijn overgrootmoeder dus.
Via de StamboomForum site heb ik hem het hierbij afgedrukte berichtje (zie hierboven rechts) gestuurd en binnen 2 dagen reageerde hij. Hij bleek niet alleen net
zo oud als ondergetekende en ook in Den Haag geboren te zijn, maar we
hadden ook een link: mijn overgrootmoeder Helena was een zus van zijn
overgrootvader Hendrik Adolf Hagedoorn. Vanaf hun vader Wilhelm
Heinrich Hagedoorn (1816-1858) hadden wij dus een familietak gemeen.
En omdat Harrie sl sinds 1988 aan stamboomonderzoek doet, had hij die
tak al tot circa 1550 in kaart gebracht. En die kreeg ik zomaar
‘cadeau’!
Het loont dus
wel degelijk de moeite via de diverse stamboomsites contact te zoeken
met mensen die ook met uw familienaam bezig en/of eens ‘rond te
kijken’ op (familie)sites met dezelfde familienaam als families die
in uw stamboom eigen voorkomen.
Joost
Hagedoorn
Een in het
oog springend figuur uit dat verre verleden was Joost Hagedoorn
(1602-1659), al was het alleen maar vanwege het feit dat Harrie een
foto van een schilderij met Joost zijn portret in zijn bezit had.
Daar moést een lay-out voor in mijn kwartierstaat-album van komen.
 |
| Lay-out 1 Lay-out 2 |
Naast de vele
gegevens in de vorm van data, destijds gedrukte teksten, verhalen en
afbeeldingen die ik al van Harrie had gekregen, ben ik zelf op
internet op gegaan naar aanvullende informatie over Joost, met name
waar en hoe hij woonde, zijn welk als rentmeester en de
leefomstandigheden in die tijd. Voor de meesten waren die
erbarmelijk, maar Joost en zijn familie (een tweetal van zijn nazaten
waren burgemeester van Deventer) waren welgesteld, hetgeen o.a. te
zien is aan de kleding op het schilderij. (Lees hiervoor ook de tekst
op de afgebeelde lay-outs).
Vanwege het
tijdsbeeld dat ik in de lay-outs van Joost en zijn vrouw Reinere
wilde neerzetten, ben ik in de toenmalige geschiedenis van Deventer,
de kerk, het onderwijs en de mode gedoken. Het grappige is dan, dat
zo’n gezin min of meer bij je ‘tot leven’ komt, zeker als de
lay-outs voorzien worden van afbeeldingen uit die tijd in de vorm van
plaatjes van schilderijen, gravures, etsen e.d., in combinatie met
aanvullende teksten. Haal dat uit boeken en/of internet. Dat laatste
is een bijna onuitputtelijke bron. Vindt u iets leuks, dat zich niet
zomaar laat afdrukken, maak er dan een printscreen van.
Lay-out 1
Uitgangspunt
van deze lay-out is de afbeelding van het schilderij met daarop de
circa 23 jarige Joost Hagedoorn. Van het totaalschilderijtje (15 x 19
cm ware grootte – zie ook het op effen papier geprinte bijschrift
op de rechter layout) is dat deel, waarop het hoofd staat,
uitvergroot. Meteen valt de zgn. 'molensteenkraag' op, die toen in de
mode was en zowel door mannen als vrouwen gedragen werd (zie de tekst
onder de foto van het schilderij op de lay-out nr. 4) Om het donkere
schilderij los van de ondergrond te krijgen, zijn beide afbeeldingen
gemat. De donkerrode mat is ook gebruikt onder de kaart van Deventer
uit circa 1600. De familie Hagedoorn woonde toen in de buurt van
Bergkerk, helemaal rechts op de kaart.
Natuurlijk
ontbreekt op deze eerste lay-out niet een munt (een dubbele stuiver
met ‘Deventrae’ erop) uit circa 1625. Hetzelfde geldt voor de
overige ‘vaste’ gegevens als de naam met jaartallen, het
kwartierstaatnummer (1152), het generatie- en relatielabel en de
persoonskaart met daarop de belangrijkste gegevens van Joost. Het
vermelden waard hierbij is, dat er in het gezin ook toen al een
‘Helena Hagedoorn’ was, de naam uit 1880 waarmee voor mij alles
begon als het om de tak Hagedoorn gaat. De pagina wordt compleet
gemaakt met links onderaan eveneens een ‘basis-gegeven’: een
afbeelding van het wapen van Joost.
Lay-out 2
Hiervoor is
niet het effen cardstock-, maar het donkergroene dessin-papier
gebruikt. Heel bewust is hier gekozen voor een zo groot mogelijke
afbeelding van het gezicht op het westelijk deel van Deventer rond
het begin van de 17e
eeuw. In combinatie met de donkerrode mat (dit is het rood van het
cardstockpapier van lay-out nr. 3) gaat nu de meeste aandacht naar de
plaat van Deventer uit. En dat is precies de bedoeling, want Deventer
speelt een cruciale rol in het leven van de Hagedoorns. Lees op de
lay-out de bijbehorende tekst, waarin iets verteld wordt over het
leven van Joost. Deze tekst is overigens geprint op een licht
grijs/groen gekleurd dessinvel. Dit vel is zo groot uitgesneden, dat
ook een groot deel van de afbeelding van Deventer er overheen valt.
Voor de ‘rust’ in de lay-out loopt het vel aan de bovenkant van
het achtergrond-dessinvel van de pagina af.
Om dezelfde
reden is het tweede tekstvel (van hetzelfde dessinpapier i.v.m. de
harmonie binnen de lay-out) aan de rechterkant ‘aflopend’. Om te
laten zien, dat de tekst hierop bij het schooltafereel op het
schilderij hoort, is het tekstvel weer zo groot uitgesneden, dat de
afbeelding er grotendeels binnen valt. Dit schilderij stamt uit
dezelfde periode en geeft een leuk beeld van hoe het er toen in een
schoolklas voor kinderen van de gegoede burgerij aan toe ging (lees
ook de tekst eronder).
Lay-out 3 en 4
Tegenover het meer ‘mannelijke groen’ van de vorige spread is hier gekozen voor het iets vrouwelijke, lila-achtige donkerrood; links het cardstockpapier, rechts het donkerste dessinvel.
 |
| Lay-out 3 Lay-out 4 |
De opzet van
de spread is min of meer hetzelfde: links de ‘technische gegevens’,
aangevuld met een ter
gelegenheid van haar overlijden geschreven (en destijds gedrukt)
gedicht, dat op effen gekleurd Papicolor Original 170 grams papier is
gekopieerd. Verolgens is het met het losse bijschrift eronder op
donkerbruin cardstockpapier gemat. Deze donkere kleur komt weliswaar
nauwelijks los van het eveneens donkere cardstockpapier, maar maakt
wel één geheel van beide crèmekleurige knipsels.
De voor- en
achterkant van de afbeelding van de gegraveerde huwelijkspenning
(afkomstig van internet) is bewust op wit papier (200 grams) geprint,
zodat ze goed los komen van het achtergrondpapier. De originele,
gegraveerde tekst op de penning staat eronder uitgeprint.
Rechtsonder
is nog ruimte gereserveerd voor een munt, die tijdens het leven van
Reinera in omloop was, maar die nog niet in mijn bezit is.
 |
| Tweemaal dezelfde lay-out: links zijn de beeld- en tekstblokken niet gemat, rechts wel. Dat 'matten' (zie FiB nr. 2, pag. 63) is niet noodzakelijk, maar maakt de lay-out wel veel sprekender. Bovendien kan er meer 'structuur' aangebracht worden bij de diverse blokken (wat hoort bij wie?) en komen de foto's en overige afbeeldingen veel mooier 'los' van de achtergrond. |
Het dessinvel
van de rechter pagina is grotendeels bedekt met gematte afbeeldingen
en tekstblokken. Allemaal met dezelfde kleur (het cardstock rood van
de pagina ernaast, zodat er een en harmonisch geheel ontstaat),
behalve het kleine tekstblok rechts bovenaan, dat op donkerbruin
gemat is.
Het gaat op
deze pagina om het modebeeld uit de eerste helft van de 17e
eeuw, met als uitgangspunt de molensteenkraag zoals die ook op
lay-out 1 te zien is. Om die reden is het schilderij vrij groot
weergegeven. Het is gemat op hetzelfde vel als waar de bijbehorende
tekst op gekopieerd is, zodat beeld en tekst (probeer deze op de hier
afgebeelde lay-out te lezen en neem zonodig gegevens hieruit over
voor uw eigen lay-out) een eenheid vormen. Omdat de tekeningetjes
daaronder bij hetzelfde verhaal horen, valt het blok van het
schilderij voor en deel over het blok waarop de tekeningen staan
gekopieerd. De staande dame met een extra grote molensteenkraag valt
om dezelfde reden over het blok met tekeningetjes heen.
Dat het
tekstblok rechtsboven op een net iets andere, donkere cardstockkleur
is gemat, ligt aan het feit, dat het wel iets zegt over datgene wat
we op het schilderij zien (namelijk het nuttigen van de maaltijd),
maar niet bij het onderwerp ‘mode’ hoort.
Natuurlijk
zijn er nog veel meer dingen te vertellen en te laten zien over de
periode waarin dit gezin leefde, maar dat komt later bij
kwatierstaatpersonen van dezelfde (11e)
generatie.
Links: de zgn. relatie-labels heeft Familie in Beeld als knipvel uitgebracht van 'vader' t/m 'oudovergrootmoeder' (klik hier om te bekijken/bestellen). In uitgave nr. 4 - maart/april/mei 2014 zit een knipvel met blanco relatie-labels voor nog verdere voorouders. Deze kunt u zelf invullen met plakletters of d.m.v. kalligrafie (zie links). In de volgende online uitgave (september) vertelt Trudie Demoed hoe u met een moderne FaberCastell stift de mooiste teksten kunt kalligraferen.
Tenslotte
nog dit...
Voordat ik de
opmerking krijg, dat ik zo’n ‘interessante’ familie heb waar
veel over te vertellen valt en u wellicht niet, het volgende.
Natuurlijk is
het ‘mooi meegenomen’, zo’n welgestelde familie in het (verre)
verleden in mijn kwartierstaat. Immers, juist van dat soort mensen is
veel meer in kerk- , stads- en handelsarchieven te vinden dan van de
‘eenvoudige man’ die als arme stedeling of boer door het leven
ging. De meesten van ons, ook ondergetekende, stammen af van ‘de
gewone man’, zeker als het om de eerste lijn uit de 17e,
18e
eeuw gaat. Meestal waren dat toen mensen van het platteland: heel
gelovig, eenvoudig en arm, die niet of nauwelijks konden lezen of
schrijven en waar weinig over te vertellen viel in de archieven. Om
die reden is het dan ook vaak moeilijk om verder terug in de tijd te
gaan dan – laten we zeggen – de 19e,
maximaal 18e
eeuw.
Maar toch:
geef de moed niet op en ga er niet bij voorbaat vanuit, dat het
alleen maar eenvoudige mensen zijn die in uw kwartierstaat voorkomen.
Naarmate de generaties verder weg liggen, groeit het aantal
voorouders daarin heel snel (zie FiB nr. 1 pagina 47). Zo zitten er
in de elfde generatie al 1023 verschillende personen en de kans is
groot dat daar ook ‘belangrijke’ mensen als een schout of schepen
tussen zit, een welgestelde handelsman uit de gouden eeuw, een
kerkelijk figuur of misschien zlefs wel (een aangetrouwd) iemand van
adellijke afkomst en daar is vaak heel veel van bewaard gebleven. Dus
dan wel niet in de eerste (uw familie)naamlijn, maar dan toch een
voorouder in een andere tak van uw kwartierstaat en dat is ook leuk.
‘Zoekt en
gij zult vinden’ is dus het credo. In de eerste instantie in de
oude kerkarchieven, die zich veelal bij het CBG of bij de provinciale
archieven bevinden. Geduld en doorzettingsvermogen zijn daarbij
‘schone zaken’, maar het is allemaal echt de moeite waard!
